Rowerowy Szlak Pielgrzymkowy „Miejsca Mocy”
Kolor: żółty
Długość: 584,5 km, w powiecie włoszczowskim 79 km
Przebieg szlaku na terenie powiatu włoszczowskiego:
Zabrody – Oleszno – Kozia Wieś – Rudka – Kluczewsko – Komparzów – Kurzelów – Danków Duży – Włoszczowa – Łachów – Żelisławiczki – Secemin – Bichniów – Czaryż – Bieganów – Brzeście – Mękarzów – Moskorzew – Dzierzgów – Kossów – Chycza
Szlak rowerowy „Miejsca Mocy” łączy miejsca kultu religijnego, sanktuaria maryj¬ne oraz inne, ważne obiekty sakralne zlokalizowane w województwie świętokrzyskim. Został wytyczony w 2007 roku z inicjatywy Regionalnej Organiza¬cji Turystycznej Województwa Świętokrzyskiego, przy wsparciu finansowym Minister¬stwa Sportu i Turystyki oraz dofinansowaniu z budżetu powiatu włoszczowskiego i gminy Secemin.
Wśród 30 przystanków na szlaku, czyli tzw. „miejsc mocy”, 7 znajduje się w powiecie włoszczowskim. Przed każdym z nich jest tablica informacyjna o obiekcie z tekstem w języku polskim i angielskim oraz mapa z przebiegiem szlaku.
Przystanki zlokalizowane na terenie gminy Włoszczowa:
Przystanek 20 - Kościół p.w. Wniebowzięcia NMP w Kurzelowie
Kościół w stylu gotyckim wzniesiono około 1360 roku z fundacji arcybiskupa gnieźnieńskiego Jarosława Bogorii Skotnickiego. Obecna świątynia oraz stojąca obok, aż do 1791 roku drewniana świątynia p.w. św. Wojciecha, pełniły funkcjeę kolegiaty w istniejącej tu w latach 1306-1818 siedzibie Archidiakonatu Kurzelowskiego. W bramie prowadzącej do kościoła znajdują się figury czterech Ewangelistów: Marka, Mateusza, Jana i Łukasza. Do najciekawszych rozwiązań architektonicznych wewnątrz, należy wsparcie żeber sklepienia nawy na jednym, centralnym filarze. W ołtarzu głównym widnieje barokowy krucyfiks z pierwszej połowy XVIII wieku, a w ołtarzach bocznych: w lewym obraz św. Anny, w prawym obraz Ostatniej Wieczerzy. Do północnej części świątyni przylega kaplica Matki Bożej z XVII-wiecznym obrazem Maryi z Dzieciątkiem Jezus w ołtarzu. Jest w niej również marmurowy grobowiec wojewodziny sieradzkiej Marianny z Pieniążków Baranowskiej. W kościele warto zwrócić uwagę na sklepienie krzyżowo – żebrowe w prezbiterium, rzeźbione przyścienne wsporniki, chrzcielnicę z 1414 roku, tablicę konsekracji pierwotnego ołtarza z 1360 roku i następnego z 1644 roku, epitafia z XV-XIX wieku. Obok kościoła stoi drewniana dzwonnica typu obronnego z przełomu XVII i XVIII wieku.
Przystanek 21 - Sanktuarium Matki Bożej Włoszczowskiej
Kościół p.w. Wniebowzięcia NMP powstał na miejscu ubogiej niezamieszkałej chatki, w której w 1642 roku małym dzieciom ukazywała się Najświętsza Maryja Panna w otoczeniu św. Józefa i Joachima. Od tego czasu przybywali tu pielgrzymi. Modlili się oni w różnych intencjach. Niektórzy z modlących doznali cudownego uzdrowienia, co zostało potwierdzone. W 1647 roku na miejscu chatki zbudowano kaplicę, do której oficjał kurzelowski ks. Jakub Chrostkiewicz sprowadził z Krakowa obraz namalowany zgodnie z opisem objawienia. Od tego czasu trwa kult maryjny. Cudowny wizerunek Najświętszej Maryi Panny, nazywanej obecnie Matką Bożą Włoszczowską Opiekunką Rodzin, dnia 3 czerwca 2007 roku został uroczyście ukoronowany papieskimi diademami. Kościół, który powstawał etapami w XVII wieku z rozbudowywanej kaplicy prezentuje styl barokowy z klasycystyczną wieżą. Przed świątynią jest figura Matki Bożej ze św. Józefem i Joachimem z 1891 roku. W ołtarzu głównym znajduje się cudowny obraz Maryi z Dzieciątkiem wraz ze św. Józefem i Joachimem, a na bramkach rzeźby św. Anny i Joachima. Do nawy głównej przylegają kaplice: od południa z ołtarzem głównym Ukrzyżowania i bocznym Świętej Rodziny, od północy z ołtarzem głównym Matki Bożej Różańcowej i bocznym św. Antoniego. Na wprost bocznego wejścia do kościoła znajduje się kaplica z ołtarzem Matki Bożej Ostrobramskiej. W kościele warto zobaczyć: tablicę z 1647 roku upamiętniającą ukazanie się Najświętszej Maryi Panny i wzniesienie kaplicy ku Jej czci, tablicę konsekracji kościoła z 1648 roku, barokową chrzcielnicę z marmuru, gotycką chrzcielnicę z piaskowca przeniesioną z dawnego drewnianego kościoła św. Jakuba, kilka epitafiów dawnych właścicieli Włoszczowy, nagrobek Mikołaja Małachowskiego.
Przystanek 22 - Kościół p.w. Wniebowzięcia NMP i św. Floriana w Czarncy
Kościół wybudowano w latach 1640-59 w stylu barokowym. Jego fundatorem był Stefan Czarniecki. Konsekracji świątyni dokonał Prymas Polski Mikołaj Prażmowski w 1668 roku. Dawne wyposażenie było znacznie bogatsze. W czasie pożaru w 1956 roku zniszczeniu uległ barokowy ołtarz główny oraz unikatowy wystrój organów, wzorowanych na tych znajdujących się w Gdańsku Oliwie. W kaplicy znajdują się pamiątki związane z hetmanem, m.in.: obraz Matki Bożej z Dzieciątkiem, srebrny krzyż, dwa złocone kielichy ofiarowane przez Czarnieckiego w 1627 i 1632 roku, naturalnej wielkości portret hetmana na koniu, niesiony podczas jego pogrzebu, kapa z kapturem wykonanym z czapraka konia króla szwedz-kiego Karola Gustawa, dokument konsekracji kościoła.
|
Uwaga |
Opisy do zdjęć:
1a, Mapa rowerowego szlaku pielgrzymkowego „Miejsca Mocy”, opracowanie P.W. Unimar
1b. Mapa rowerowego szlaku pielgrzymkowego „Miejsca Mocy”, opracowanie AMART MEDIA
2. Logo rowerowego szlaku pielgrzymkowego „Miejsca Mocy”
3. Oznakowanie rowerowego szlaku pielgrzymkowego „Miejsca Mocy”, fot. Anna Suchanek
4. Jedna z tablic o obiekcie na rowerowym szlaku pielgrzymkowym „Miejsca Mocy” (tablica przed Kościołem w Czarncy), fot. Milena Kowalczyk
5. Kościół w Kurzelowie, fot. Milena Kowalczyk
6. Kościół we Włoszczowie, fot. Milena Kowalczyk
7. Kościół w Czarncy, fot. Milena Kowalczyk
