Dzień Wolności i Solidarności. 43. rocznica podpisania Porozumień Sierpniowych

W sierpniu 1980 r., na Wybrzeżu wybuchły strajki, których efekty okazały się przełomowe dla losów Polski i tej części Europy. Skala sprzeciwu zmusiła władze komunistyczne do zaakceptowania 21 postulatów Międzyzakładowego Komitetu Strajkowego. 31 sierpnia 1980 r. w Stoczni Gdańskiej podpisano porozumienia, które otworzyły drogę do powstania NSZZ "Solidarność" i rozpoczęły przemiany ustrojowe w Polsce.

Porozumienia pomiędzy komitetami strajkowymi a rządem PRL nastąpiło kolejno: w Szczecinie (30 sierpnia), w Gdańsku (31 sierpnia), w Jastrzębiu-Zdroju (3 września) i w Hucie Katowice w Dąbrowie Górniczej (11 września). Zawarcie porozumień stanowiło jeden z kluczowych elementów przemian w bloku wschodnim i otworzyło drogę do powstania niezależnych od władzy związków zawodowych, w tym NSZZ „Solidarność”. Władze zobowiązały się także do ograniczenia cenzury, do ponownego zatrudnienia osób zwolnionych z pracy po wydarzeniach 1970 i 1976 r. Zmiany miały zajść również w kwestiach gospodarczych.

Przypadający 31 sierpnia Dzień Wolności i Solidarności został ustanowiony jako święto państwowe przez Sejm RP w 2005 r. Wnioskodawcy w uzasadnieniach projektów zaznaczyli, że „dzień ten ma przypominać wysiłek ludzi, którzy dawali świadectwo wierności idei Polski Niepodległej, a także być wyrazem hołdu dla osób, które przyczyniły się do powstania i zwycięstwa „Solidarności” oraz odbudowania suwerennej Rzeczypospolitej Polskiej”. Ma też upamiętniać historyczną rolę „Solidarności” w obaleniu systemu komunistycznego.

Iwona Boratyn, rzecznik prasowy UG Włoszczowa